-
1 кырчын
1.1) ( стригущий) лиша́йкырчын белән авыру — заболе́ть, боле́ть лишаём
2) ме́сто, поражённое лишаём; плеши́на от лишая́тазы булмаса кырчыны бардыр — (погов.) е́сли у него́ и нет парши́, наве́рно, есть плеши́на от лишая́ (о скрытых, но подозреваемых недостатках)
3) диал. коро́ста; парша́4) диал.; перен. нагле́ц, наха́л2. прил.1) больно́й лишаём, паршо́йкырчын таз — плеши́вец, больно́й лишаём
2) диал.; перен. на́глый, наха́льныйбу кадәр кырчын булыр икән! — до чего́ наха́льный!
-
2 кырчын
-
3 парша
жтаз, кырчын, кутыр -
4 паршивый
-ая; -ое1) ( покрытый паршой) таз; кырчын, корчаңгы2) перен.; прост. ( дрянной) корчаңгы, алама, әшәке, койты -
5 шелудивый
-ая; -оепрост.кутырлы, кырчын, корчаңгы, таз
См. также в других словарях:
кырчын — 1. Терлекләрдә була торган корчаңгы авыруының бер төре. Шул авыру эләккән хайван. күч. Юньсез 2. КЫРЧЫН ТАЗ … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
